3. ภัททเถรคาถาว่าด้วยคาถาของพระภัททเถระ[363] เราเป็นบุตรคนเดียว ซึ่งเป็นที่รักของมารดาบิดา เพราะเหตุว่ามารดาบิดาได้เรามาด้วยการประพฤติวัตร และการอ้อนวอนขอเป็นอันมาก ก็มารดาและบิดาทั้งสอง นั้น มุ่งหวังความเจริญแสวงหาประโยชน์เพื่ออนุเคราะห์ เรา จึงนำเรามาถวายแด่พระพุทธเจ้าแล้วทูลว่า บุตรของ ข้าพระองค์นี้เป็นสุขุมาลชาติได้รับแต่ความสุข เป็นบุตร ที่ข้าพระองค์ได้มาโดยยาก ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นนาถะ ของโลก ข้าพระองค์ทั้งสองขอถวายบุตรสุดที่รักนี้ ให้ เป็นคนรับใช้ของพระองค์ ผู้ทรงชนะกิเลสมาร ก็ พระศาสดาทรงรับเราแล้ว รับสั่งกะท่านพระอานนท์ว่าจง รีบให้เด็กคนนี้บรรพชาเถิด เพราะเด็กคนนี้จักเป็นผู้รอบรู้ รวดเร็ว. พระศาสดาผู้ทรงชนะมาร รับสั่งให้พระอานนท์ บรรพชาให้เราแล้วเสด็จเข้าสู่พระคันธกุฎี เมื่อพระ- อาทิตย์ยังไม่อัสดง จิตของเราก็พ้นจากอาสวกิเลส ทั้งปวง ภายหลัง พระศาสดาทรงออกจากสมาบัติแล้ว เสด็จออกจากที่เร้น รับสั่งกะเราว่า จงเป็นภิกษุมาเถิด ภัททะ การรับสั่งเช่นนั้น เป็นการอุปสมบทของเรา เรา เกิดมาได้ 7 ปี ก็ได้อุปสมบท ได้บรรลุวิชชา 3 น่า อรรถกถาภัททเถรคาถาที่ 3 คาถาของท่านพระภัททเถระ มีคำเริ่มต้นว่า เอกปุตฺโต ดังนี้. |